REKLAMA

Co po wykopkach? Choroby ziemniaka w okresie przechowywania

Redakcja - Uprawa
17.11.2019
Lubię to
Lubię to
0
Super
Super
0
Haha
Haha
0
Smutny
Smutny
0
Szok
Szok
0
Zły
Zły
0
chat-icon 0

Przechowanie zebranych ziemniaków niejednokrotnie może przysporzyć plantatorom wielu problemów, bowiem również magazynowane ziemniaki narażone są na występowanie chorób.

fot. Portal Rolniczy Okiem Rolnika
REKLAMA

Przechowanie zebranych ziemniaków niejednokrotnie może przysporzyć plantatorom wielu problemów, bowiem również magazynowane ziemniaki narażone są na występowanie chorób.

Chorobami, z którymi najczęściej spotykają się rolnicy w okresie przechowywania są zaraza ziemniaka oraz zgnilizny: sucha, mokra i mieszana. Występowanie ich wiąże się z kolejnymi stratami w produkcji oraz obniżeniem wartości nasiennej sadzeniaków.

Zaraza ziemniaka

Choroba występuje wskutek ingerowania grzyba porażającego nadziemną część rośliny oraz bulwy. Zaraza ziemniaka może powodować roślinę w różnych fazach rozwojowych. Może zdażyć się, że porażone bulwy zaczną gnić już w polu. Jeżeli infekcja pojawi się w końcowej fazie wegetacji rośliny, wówczas gnicie może pojawić się dopiero podczas przechowywania bulw.

Charakterystycznymi objawami zarazy ziemniaczanej są purpurowo-ołowiane plamy, a na przekroju widać rdzawe, twarde nacieki, które wnikają w głąb miąższu rośliny.

Wielkość strat uzależniona jest od tego, kiedy wystąpi i nasili się choroba, warunków pogodowych w końcowej fazie wegetacji oraz od cech i podatności uprawianej odmiany.

Skuteczna ochrona plantacji w okresie wegetacji zapobiega porażeniu bulw. Przestrzegając zasad prawidłowego przechowywania, a szczególnie dbając o jak najszybsze osuszenie bulw we wstępnej pierwszej fazie składowania oraz systematyczne wietrzenie, wpływa znacząco na poprawę trwałości przechowalniczej.

Sucha zgnilizna

Jest to jedna z chorób, która bardzo często pojawia się w okresie przechowywania ziemniaka. Gleba i gnijące bulwy są głównym źródłem jej powstawania. Sucha zgnilizna wywoływana jest przez grzyby, atakujące bulwy w miejscach, w których zostały one uszkodzone mechanicznie lub w tych, gdzie odziałowują szkodliwe patogeny, jak np. zaraza ziemniaka. Rozwojowi choroby sprzyjają głębokie uszkodzenia miąższu, dlatego ważne jest, aby podczas zbioru, transportu i sortowania, starać się unikać uszkodzeń surowca.

Sucha zgnilizna szczególnie intensywnie rozwija się w przechowalniach, w których panuje podwyższona temperatura. Na powierzchni zainfekowanej bulwy powstaje grzybnia o różnym zabarwieniu, a wewnątrz zauważalne są suche szczeliny, wypełnione jasną grzybnią. Ostatecznie ziemniaki wysychają, mumifikują się lub rozpadają.

Mokra zgnilizna

Źródłem powstawania mokrej zgnilizny są bakterię, głównie z rodzaju Erwinia. Do zakażenia dochodzi najczęściej w polu. Zakażone bulwy pochodzą spod roślin, które wykazywały objawy czarnej nóżki w końcowym okresie wegetacji. Porażone bulwy są źródłem infekcji zarówno bulw uszkodzonych jak i porażonych innymi patogenami np. zarazą ziemniaka w czasie zbioru, transportu, sortowania i przechowywania.

Podobnie jak w przypadku suchej zgnilizny, choroba ta szczególnie intensywnie rozwija się w warunkach podwyższonej temperatury, wilgotności powietrza, a także większego stężenia CO2 w atmosferze. Aby zapobiec występowaniu mokrej zgnilizny, trzeba zapewnić dostęp świeżego powietrza w pryzmach zmieniaczanych, np. kopcach tradycyjnych. W początkowej fazie choroby, gnicie rozpoczyna się od przetchlinek, a następnie przechodzi na dalszą część bulwy, która zamienia się w miękką i cuchnącą masę.

Istnieje kilka możliwości zniwelowania ryzyka wystąpienia mokrej zgnilizny, takich jak: sadzienie zdrowych sadzeniaków, usuwanie roślin wraz z bulwami z plantacji porażonych czarną nóżką (selekcja negatywna), niedopuszczanie do przechowywania bulw uszkodzonych i z objawami mokrej zgnilizny, wybór odmiany o podwyższonej odporności na porażenie bakteriami oraz przestrzeganie zasad prawidłowego przechowywania.

Mieszana zgnilizna

Rzadko zdarza się, aby w okresie przechowywania, infekcje były wywołane przez jednego patogena. Gnicie bulw jest zazwyczaj spowodowane wniknięciem do miąższu kilku patogenów. Infekcja mieszana spowodowany przez grzyby i bakterie powoduje znacznie wyższe straty niż pojedyncze infekcje. Najprawdopodobniej oba te patogeny stymulują swój rozwój. Stymulujący wpływ na rozwój zgnilizn mieszanych mają również warunki przechowywania tj. podwyższona wilgotność i wzrost stężenia CO2 w atmosferze.

Choroby przechowalnicze powodują duże straty w produkcji ziemniaków, dlatego zwalczanie i zapobieganie ich rozwojowi powinno stać się kluczowym aspektem dla plantatorów. Bardzo duży wpływ na rozwój tego typu chorób mają wszelkie uszkodzenia mechaniczne oraz odporność genetyczna odmiany na porażenie bulw patogenami.

Dobór odmian o podwyższonej odporności na działanie patogenów, charakteryzujących się jednocześnie dobrą przydatnością do długotrwałego przechowywania oraz zapewnienie odpowiednich warunków przechowywania powinno doprowadzić do ograniczenia strat w okresie przechowywania ziemniaka.

(rup) / Źródło: PIORIN (PIB)

Lubię to
Lubię to
0
Super
Super
0
Haha
Haha
0
Smutny
Smutny
0
Szok
Szok
0
Zły
Zły
0
chat-icon 0

REKLAMA

Polecane

Komentarze (0)

Zaloguj się lub załóż konto, Twoja nazwa zostanie automatycznie przypisana do komentarza.

Zamieszczając komentarz akceptujesz regulamin


REKLAMA

Zobacz więcej

REKLAMA
REKLAMA
REKLAMA
REKLAMA
REKLAMA
REKLAMA
REKLAMA
REKLAMA