Samice śmietki ozimówki składają jaja w glebie od sierpnia do września, które zimują na plantacjach zbóż ozimych. Wiosną z jaj wylęgają się larwy i to one stanowią największe zagrożenie dla upraw – wnikając do źdźbła rośliny wyjadają całą jej wewnętrzną cześć. Podczas ciepłych i długich jesieni larwy mogą wylęgać się jeszcze jesienią. Młode rośliny zaatakowane przez tego szkodnika często giną.

Na przełomie maja i czerwca larwy schodzą do gleby na głębokość 5-10 cm, gdzie następuje przepoczwarzenie się. Dorosłe osobniki wylatują w czerwcu i lipcu. Dorosły owad ma kolor żółto-szary z licznymi długimi włoskami, wyglądem przypomina muchę domową wielkości 6-8 mm.

Efekty żerowania larw śmietki ozimówki można zaobserwować wiosną na oziminach, kiedy następuje rzędowe żółknięcie liści sercowych, które zostały przegryzione i przegnite u podstawy, a liście można z łatwością wyciągnąć

Zapobieganie występowania szkodnika należy rozpocząć od poprawnych działań agrotechnicznych, (m. in. uprawa międzyplonów) oraz późniejszego wysiewu ozimin. Zazwyczaj w niewielkim stopniu uszkadzana jest pszenica ozima wysiana w październiku.

Progiem ekonomicznej szkodliwości jest 10 roślin uszkodzonych na 30 badanych lub 80 larw na 1 m². Zwalczanie odbywa się najczęściej poprzez zaprawienie zbóż oraz stosowanie oprysków podczas nalotu much. W Polsce nie ma zarejestrowanego insektycydu zwalczającego tego szkodnika. Środki chemiczne zastosowane do zwalczania ploniarki zbożówki ograniczają straty wyrządzane przez śmietkę ozimówkę.

(rup) jm